Publicacións

No volume revísanse as historiografías dramáticas ibéricas dos períodos ditatoriais de mediados do século XX, co fin de encher os vacíos aínda identificábeis. Así, especialistas na análise dramática e na investigación das artes performativas da centuria focan a escrita e as prácticas escénicas dese período quer na península, quer no exilio e na emigración.

Desde unha perspectiva ibérica comparatistas que toma o galego como punto de partida, reúnense investigacións que oferecen lecturas renovadaffs sobre os diferentes sistemas teatrais peninsulares. Os traballos analizan obras que non tiñan recibido a atención crítica que merecían, densifican os estudos sobre a censura teatral, superan visións reducionistas do perfil dalgúns creadores para reivindicar a modernidade das súas prácticas, estudan os arquivos dos exiliados apontando títulos e autorías, salientan a relevancia do teatro importado durante ese período ou recoñecen a centralidade de dramaturgas marxinadas polo marco androcéntrico.